« Ἡ δύναμή σου πέλαγο και ἡ θέλησή μου βράχος »
Δ. Σολωμός

«Δε θα γράφεις, όταν δεν έχεις κέφι χρυσό μου κορίτσι, ούτε όταν δεν έχεις τίποτα να πεις.

Δε θα ήταν καλό να βάλουμε στη ζωή μας καταναγκαστικά έργα, όσο μικρά και να ’ναι.»
Γ. Σεφέρης

Δευτέρα 21 Οκτωβρίου 2013

Θέλοντας και μη

«η πραγματικότητα είναι κάτι το δευτερεύον 
που διέκοψε για λίγο τα μεγάλα μας σχέδια»
Τ. Λειβαδίτης



Οι περισσότεροι στην ηλικία μας δεν εργάζονται και ελάχιστοι είναι αυτοί που ασχολούνται με αυτό που τους εκφράζει. Είχαμε ακούσει όσο ήμασταν αρκετά προφυλαγμένοι στη «φωλιά» της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, ότι δε θα ήταν εύκολο μα δε φανταζόμασταν το βαθμό δυσκολίας. Θεωρώ πως ακόμη δεν τον έχουμε συνειδητοποιήσει έτσι όπως ονειρευόμαστε ακόμη με αφέλεια σύμφωνα με τους πολλούς.

Όσοι λοιπόν, δεν εργάζονται ή δεν απασχολούνται στα πεντάμηνα προγράμματα του ΟΑΕΔ που παρατείνουν τη ψευδαίσθηση της μη ανεργίας τους, προσπαθούν να εκμεταλλευτούν αυτό τον κενό χρόνο συγκεντρώνοντας διάφορα πτυχία και διπλώματα τα οποία ίσως τους φανούν χρήσιμα για το επαγγελματικό τους μέλλον ή για κάποιο πιθανό μεταπτυχιακό. Έτσι αρκετοί είναι αυτοί που γυρνάνε στα θρανία για να αποκτήσουν πιστοποιητικά ξένων γλωσσών, υπολογιστών κι ό,τι άλλο μπορεί να ανυψώσει λίγο το βιογραφικό τους.
Γενικότερα πάντως, είναι διάχυτη η αίσθηση ότι γεμίζουμε τον χρόνο με πράγματα κενά που δε μας εκφράζουν απόλυτα. Αυτό που με παρηγορεί εμένα είναι να σκέφτομαι πως όλα αυτά είναι προσωρινά ή γέφυρες για κάτι καλύτερο και να αγνοώ το ρητό που αναφέρεται στη μονιμότητα του προσωρινού.

Παράλληλα προσπαθούμε να σχεδιάσουμε το μέλλον. Νιώθω ότι βρισκόμαστε ακριβώς στο σημείο που ήμασταν όταν ήταν να επιλέξουμε κατεύθυνση στη Β' λυκείου. Είναι ανάγκη να επιλέξουμε ψύχραιμα τις οδούς που μας ανοίγονται μέσα σε αυτές τις ταραγμένες εποχές. Τώρα που το σκέφτομαι τα πράγματα είναι χειρότερα από ό,τι ήταν στο Λύκειο. Το δικό μου δίλημμα είναι γνωστό. Προχωράμε για κάτι περισσότερο ή παραμένουμε εδώ και πολεμάμε να μη βαλτώσουμε. Σίγουρα σύμφωνα με τις επιθυμίες μου κλίνω προς το πρώτο μα δυστυχώς δεν εξαρτάται η επιλογή μόνο από το τι θέλω καθώς οι παράγοντες είναι πολλοί.

Προφανώς και η απογοήτευση είναι μεγάλη στους γύρω. Ωστόσο, δε νομίζω ότι θα ωφελούσε να τα παρατήσουμε. Προς το παρόν δε νιώθω ιδιαίτερα τη θλίψη που κυριεύει την εποχή μας με εξαίρεση ορισμένες μέρες. Ίσως γιατί έχω μια έμφυτη τάση προς την αισιοδοξία ακόμη κι αν κάποτε με καταβάλλει ένας μικρός πανικός! Εξάλλου έχω μια βαθμολογία που περιμένω να βγει κι ευελπιστώ να έχω περάσει καθώς κι ένα πτυχίο ή μάλλον μια βεβαίωση αποφοίτησης αφού όπως προβλέπεται η ορκωμοσία θα αργήσει. Όταν λοιπόν συμβούν αυτά ξέρω πως θα ανοίξουν και για μένα διάπλατα οι πόρτες του ΟΑΕΔ κι αν είμαι τυχερή θα με εντάξουν σε κάποιο πρόγραμμα. Επειδή βεβαίως έχω την εμμονή να πιστεύω στα όνειρά μου και είμαι ένα επιπόλαιο αφελές παιδί μόλις πάρω τη βεβαίωση έχω κατά νου ένα άλλο μέρος στο οποίο θα πάω πρωτίστως.

Ψάχνοντας αγωνιωδώς καθημερινά να επισημάνω τα καλά της όλης κατάστασης βρίσκω ότι ανάμεσά τους συγκαταλέγονται ο χρόνος που έχω για τρέξιμο ειδικά τώρα που έρχεται χειμώνα, ο χρόνος που μπορώ να αφιερώσω στο διάβασμα των μεγάλων κλασικών Ευρωπαίων λογοτεχνών που τους είχα παραγκωνίσει για χάρη των Ελλήνων αλλά και στη μελέτη μαθημάτων για να μη χαθεί η επαφή με το αντικείμενο, χρόνος για να δω ολόκληρη τη σειρά "Dr. House" στο διαδίκτυο (δε θέλω αρνητικά σχόλια) και εν τέλει ο χρόνος για εθελοντισμό.

Τέλος, θα αναφερθώ στο απολύτως αποτυχημένο επιχείρημα που χρησιμοποιούν οι πολλοί για να μας εμψυχώσουν και το οποίο λέει πως όλοι βρισκόμαστε στην ίδια κατάσταση. Δε νομίζω ότι είμαι παράλογη όταν δε νιώθω να παρηγορούμαι από την ανεργία των διπλανών μου. Προφανώς και σέβομαι την όλη καλή διάθεση κάποιου για να πει κάτι τονωτικό ωστόσο το συγκεκριμένο επιχείρημα δε δουλεύει σε μένα.

Καλή εβδομάδα και υπομονή!


7 σχόλια:

  1. Βράζουμε όλοι άραγε στο ίδιο καζάνι; Αφού η εμπειρία και το πώς βιώνουμε την πραγματικότητα είναι εντελώς υποκειμενικά.. Γνωρίζω κάθε μέρα νέους εδώ που έρχονται από Ελλάδα, πτυχιούχους, που προτιμούν να δουλεύουν σε καφετέριες ή να σκουπίζουν παρά να είναι άνεργοι πίσω στην Ελλάδα.. Κι όχι ότι κρίνω τη δουλειά, αλλά κρίνω τη σκέψη. Ότι μας κατάντησαν δηλαδή να προτιμούμε τη ξενιτιά, με όποιο κόστος, από το παλέψουμε για όσα δικαιωματικά μας ανήκουν και να προσπαθήσουμε να χτίσουμε από την αρχή ένα πιο βέβαιο μέλλον για όλους μας!
    Φιλί γλυκό από Μελβούρνη! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εγώ δεν θα σου πω σαν τους άλλους "μην ανησυχείς" "έχει ο Θεός" κλπ. Ο Θεός έχει, εμείς δεν έχουμε. Και σε τέτοιους καιρούς είναι επιδερμικό να λες κάτι τέτοιο, στην προσπάθειά σου να χρυσώσεις το χάπι του άλλου. Θα σου πω μόνο καλή τύχη και καλό κουράγιο στο κυνήγι τής πραγμάτωσης αυτού που θες.

    ΥΓ. Ήρθα συστημένη από Μελβούρνη. Στο καρτελάκι γράφει "από Αγριμιώ", κι εγώ η πονηρή πρόσθεσα "χωρίς επιστροφή". Οπότε καλώς με δέχτηκες, τυχερήηη! :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαίρομαι για τη μονιμότητα της επίσκεψής σου χαχα! έρχομαι αμέσως στο σπιτάκι σουυυυ...

      καλό μεσημέρι!!

      Διαγραφή
    2. Αχ, αυτά τα συστημένα -αυτά τα χωρίς επιστροφή πακέτα- και τα ηλεκτρονικά προξενιά!
      :) Πόσο χαίρομαι! Σας φιλώ γλυκά και τις δυο!

      Διαγραφή
  3. Έναρξη κειμένου με Λειβαδίτη;;;
    Τον λατρεύω!!!
    http://pistos-petra.blogspot.gr/2013/01/blog-post_15.html
    http://pistos-petra.blogspot.gr/2013/03/blog-post_14.html

    Θα χαρώ να τα πούμε κι από κει! Καλό βράδυ! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γεια σου Θαλασσάκι :) Είδες την έκλειψη Σελήνης τις προάλλες; άσχετο αλλά ήθελα να σε ρωτήσω! xxx Υπάρχουν πολλές ευκαιρίες για εθελοντισμό θέλοντας και μη μεσούσης της κρίσης ;) Ασχολούμαι με τον Εθελοντισμό οργανωμένα από το καλοκαίρι του 2012. Και είναι ότι πιο όμορφο μου συμβαίνει. Γνώρισα καταπληκτικούς ανθρώπους και έζησα μοναδικές εμπειρίες και όμορφες στιγμές. Ωστόσο για πολλούς δεν είναι δεδομένο. Άκουσα πολλές ατάκες όπως ''να βρεις κάτι από το οποίο θα πληρώνεσαι'', ή ''ο εθελοντισμός είναι μια άλλη μορφή κοροϊδίας κι εξαπάτησης προβάτων'', ή ''προσωπικά δεν πιστεύω στον εθελοντισμό γιατί απλά σε εκμεταλλεύονται'' ή το καλύτερο: ''να τους πει να σε βολέψουν κάπου'' και πολλά ακόμη φαιδρά κτλ κτλ. Για μένα είναι μια εμπειρία που ακόμη δε μπορώ να τη χωνέψω. Είναι πολύ όμορφο να δίνεις, να προσφέρεις, να νοιάζεσαι, να πιστεύεις σε μια ιδέα, να συνεργάζεσαι, να παίρνεις ακόμη πιο πολλά. Κάτι που δύσκολα όσοι δεν ασχολούνται ενεργά το αποδέχονται. Απλά όταν θα ξεκινήσεις να ξέρεις ότι δε θα έχεις πολύ χρόνο...για να καταγράφεις τις φοβερές ατάκες και τα σχόλια των άλλων και τα βιώματα σου :) Με το καλό Θαλασσάκι! Ευκαιρία να συναγωνιστούμε στο ''ο δικός μου χαρταετός πετάει πιο ψηλά από το δικό σου'' xxx φιλιά, να περνάς όμορφα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Παρακαλείται να σχολιάζετε με ευγένεια, παρρησία και ελληνικούς χαρακτήρες :) Ευχαριστώ!