« Ἡ δύναμή σου πέλαγο και ἡ θέλησή μου βράχος »
Δ. Σολωμός

«Δε θα γράφεις, όταν δεν έχεις κέφι χρυσό μου κορίτσι, ούτε όταν δεν έχεις τίποτα να πεις.

Δε θα ήταν καλό να βάλουμε στη ζωή μας καταναγκαστικά έργα, όσο μικρά και να ’ναι.»
Γ. Σεφέρης

Πέμπτη 30 Ιουλίου 2015



Οι άνθρωποι μερικές φορές διασκεδάζουν να κατακρίνουν τους άλλους. Μάλλον έτσι τροφοδοτούν τη μικροψυχία τους. Συχνά εντοπίζουν στους άλλους ατέλειες που δεν υπάρχουν μα αυτό συμβαίνει γατί η ματιά τους είναι ατελής. Δυστυχώς δεν το γνωρίζουν, παρά μόνο πιστεύουν στην ανωτερότητά τους και καθημερινά τρέφουν τα σωθικά τους με εγωισμό και μικροπρέπειες. Αυτοί οι άνθρωποι είναι δύσκολο να κατανοήσουν ή ακόμη και να νιώσουν την ευτυχία. Οι στιγμές τούς προσπερνούν και τους βρίσκουν συνεχώς ενοχλημένους. Η ανικανότητά τους για ικανοποίηση απωθεί την ευτυχία που ίσως κάποτε θέλησε να τους χαριστεί.
Συναντώ τέτοια άτομα και με κατακλύζει θλίψη που ποτέ δεν έμαθαν αρετές όπως η εκτίμηση κι ο σεβασμός. Παράλληλα, μου προκαλούν αηδία και κάποιες φορές θυμό που δεν έμαθαν να υπολογίζουν τους συνανθρώπους τους και φέρονται προκλητικά και ξεδιάντροπα. Η ανθρωπότητα τείνει να μετατραπεί σε είδος που εντοπίζει μόνο την ασχήμια και να κατακρίνει κάθε τι διαφορετικό ακόμη κι αν αυτό επιφέρει θετικές αλλαγές. Προφανώς, ανάμεσα σε αυτή την πλειοψηφία υπάρχουν λαμπρά παραδείγματα δύναμης, υπομονής κι ελπίδας, που αναζητούν ο ένας τον άλλον για να αποδειχθεί εν τέλει ότι η δική τους μειοψηφία είναι πιο ισχυρή!