« Ἡ δύναμή σου πέλαγο και ἡ θέλησή μου βράχος »
Δ. Σολωμός

«Δε θα γράφεις, όταν δεν έχεις κέφι χρυσό μου κορίτσι, ούτε όταν δεν έχεις τίποτα να πεις.

Δε θα ήταν καλό να βάλουμε στη ζωή μας καταναγκαστικά έργα, όσο μικρά και να ’ναι.»
Γ. Σεφέρης

Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2014

Οχυρωμένες βεράντες

«Ίσως το φως θάναι μια νέα τυραννία.»
Κ.Π Καβάφης


Όλοι έχουμε στολίσει τις βεράντες μας με λουλούδια και πρασινάδα. Μικρές οάσεις μέσα στις γκρίζες ερήμους. Όποιον κι αν ρωτήσεις θα σου πει ότι το κάνει γιατί του αρέσει μα εγώ πιστεύω πως συμβαίνει γιατί θέλουμε να κρυβόμαστε από τους γνωστούς γείτονες και τους άγνωστους περαστικούς. Παραγεμίζουμε τον χώρο με όμορφα πράσινα φυτά, κατά κύριο λόγο ψηλά ή αναρριχητικά ώστε να είναι χρήσιμα για τον σκοπό τους. Εκείνα καθώς μεγαλώνουν παγιδεύουν τα αδιάκριτα βλέμματα κι ύστερα οι άνθρωποι ψάχνουν άλλο μπαλκόνι, λιγότερο οχυρωμένο για να περάσουν την ώρα τους.

Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2014

Λέξεις χρώματα

«(...) Επιθυμίες κ’ αισθήσεις
εκόμισα εις την Τέχνην— κάτι μισοειδωμένα,
πρόσωπα ή γραμμές· (...)»
Κ.Π. Καβάφης

Κάτι τέτοιες μέρες θα ήθελα να ξέρω να ζωγραφίζω. Γιατί οι λέξεις αποκαλύπτουν περισσότερα απ΄ όσα θέλεις να πεις μερικές φορές. Σε προδίδουν. Έπειτα, οι λέξεις παρερμηνεύονται εύκολα κι ο κόσμος αγαπά την παραφιλολογία κι εγώ δε θέλω να εξηγώ. Η ζωγραφική από την άλλη μπλέκει χρώματα και σχήματα που μπερδεύουν τους ανθρώπους. Και η λέξεις έχουν χρώματα αν και οι περισσότεροι τις βλέπουν γκρίζες ή άχρωμες.  Ίσως γιατί τις μεταχειρίζονται επιπόλαια.
Τελικά, ίσως καλύτερα που δεν ξέρω να ζωγραφίζω. Αφού ο άνθρωπος φρόντισε να δώσει ερμηνεία ακόμη και στα χρώματα, καλύτερα να χρησιμοποιώ τις λέξεις. Εξάλλου, αν τις μπερδέψεις λίγο δε θα σε προδώσουν οι αποχρώσεις, αφού όπως είπαμε οι πολλοί ένα χρώμα πάντα θα αντικρίζουν. Μα εσύ θα ξέρεις πως κάθε γραπτό δημιουργεί νέα χρώματα, απ' αυτά που τα ανθρώπινα μάτια δεν έχουν ακόμα δει, αρά παραμένουν αμόλυντα.