« Ἡ δύναμή σου πέλαγο και ἡ θέλησή μου βράχος »
Δ. Σολωμός

«Δε θα γράφεις, όταν δεν έχεις κέφι χρυσό μου κορίτσι, ούτε όταν δεν έχεις τίποτα να πεις.

Δε θα ήταν καλό να βάλουμε στη ζωή μας καταναγκαστικά έργα, όσο μικρά και να ’ναι.»
Γ. Σεφέρης

Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2014

Οχυρωμένες βεράντες

«Ίσως το φως θάναι μια νέα τυραννία.»
Κ.Π Καβάφης


Όλοι έχουμε στολίσει τις βεράντες μας με λουλούδια και πρασινάδα. Μικρές οάσεις μέσα στις γκρίζες ερήμους. Όποιον κι αν ρωτήσεις θα σου πει ότι το κάνει γιατί του αρέσει μα εγώ πιστεύω πως συμβαίνει γιατί θέλουμε να κρυβόμαστε από τους γνωστούς γείτονες και τους άγνωστους περαστικούς. Παραγεμίζουμε τον χώρο με όμορφα πράσινα φυτά, κατά κύριο λόγο ψηλά ή αναρριχητικά ώστε να είναι χρήσιμα για τον σκοπό τους. Εκείνα καθώς μεγαλώνουν παγιδεύουν τα αδιάκριτα βλέμματα κι ύστερα οι άνθρωποι ψάχνουν άλλο μπαλκόνι, λιγότερο οχυρωμένο για να περάσουν την ώρα τους.

8 σχόλια:

  1. Μικρές οάσεις που μας κάνουν να ξεφυγουμε έστω και για λίγο!
    Καλό υπόλοιπο Κυριακής!
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ή απλώς φοβόμαστε το άδειο μπαλκόνι, αυτό που τίποτα δεν έχει να το ομορφύνει και τι θα σκεφτούν οι άλλοι όταν το δουν. Ποιος ξέρει εντέλει το "γιατί;". People are strange...
    Σε γλυκοφιλώ. Καλή μας εβδομάδα! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό που σκεφτόμαστε τι θα πει ο άλλος, πότε θα το ξεπεράσουμε; Δεν κάνει καλό!
      Φιλιά φιλιάαα

      Διαγραφή
  3. εμείς δεν εχουμε πολλά φυτά στο μπαλκόνι, άλλωστε μ'αρέσει τόσο να παρατηρώ τους περαστικούς που θα με ενοχλούσαν αν ήταν πολλά!
    (μπορεί πάλι να φταίει που έχουμε μικρό μπαλκόνι! :P )
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. καλημέραααααααααααααααααααααααααα, καλη Κυριακή,
    καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Παρακαλείται να σχολιάζετε με ευγένεια, παρρησία και ελληνικούς χαρακτήρες :) Ευχαριστώ!