« Ἡ δύναμή σου πέλαγο και ἡ θέλησή μου βράχος »
Δ. Σολωμός

«Δε θα γράφεις, όταν δεν έχεις κέφι χρυσό μου κορίτσι, ούτε όταν δεν έχεις τίποτα να πεις.

Δε θα ήταν καλό να βάλουμε στη ζωή μας καταναγκαστικά έργα, όσο μικρά και να ’ναι.»
Γ. Σεφέρης

Παρασκευή 30 Μαΐου 2014

Δίνουμε Πανελλαδικές!

Δώσαμε Έκθεση!
Θυμάμαι τους καθηγητές να λένε ότι κάθε φορά που οι μαθητές τους δίνουν Πανελλαδικές είναι σα να ξαναγράφουν οι ίδιοι. Βέβαια όταν είσαι γ' λυκείου δεν το καταλαβαίνεις αυτό γιατί θεωρείς πως είσαι μόνος, όσο κι αν σε υποστηρίζουν.

Τώρα που κι εγώ έχω ένα μαθητή στη γ' λυκείου -τον πιο αγαπημένο μου για φέτος- νιώθω αν όχι την ίδια αγωνία τότε παρόμοια με εκείνη που είχα όταν έγραφα κι εγώ. Δώσαμε Έκθεση και τώρα αναμένουμε τα αποτελέσματα. Περίμενα τη δημοσίευση των θεμάτων κι ευχόμουν να μην αγχωθεί, να μη θολώσει. Όταν πια βγήκαν τα θέματα άρχισα να αγωνιώ για τα τυχόν λάθη που θα μπορούσε να κάνει γνωρίζοντας τις αδυναμίες του. Από την άλλη χαμογελούσα στη σκέψη ότι αυτό το είπαμε κι εκείνο το είχαμε τονίσει. Κατέληγα πάντα με ένα «μακάρι να γράψει!».

Είναι μοναδική εμπειρία να δίνει ο μαθητής σου εξετάσεις, τουλάχιστον για μένα που ήταν κάτι το πρωτόγνωρο. Ύστερα από το τελευταίο μας μάθημα ένιωσα ένα παράξενο κενό.
Ξεχώρισα αυτό το παιδί γιατί είχε την ικανότητα να με κοιτάζει μέσα στα μάτια ακόμη κι αν είχε περάσει την πιο δύσκολη μέρα. Συχνά μου άνοιγε την ψυχή του κι εγώ χαιρόμουν να ακούω τις σκέψεις, τα όνειρα, τους προβληματισμούς του και καμιά φορά να του λέω τη γνώμη μου. Ωστόσο, δε μπορώ να πω ότι ήταν ο πιο επιμελής μαθητής που είχα αλλά ύστερα από μια κουβέντα που κάναμε τον είδα να προσπαθεί τη στιγμή που οι υπόλοιποι αποφάσισαν να τα παρατήσουν. Η χημεία μας ευδοκίμησε.

Το πιο όμορφο όμως της όλης υπόθεσης είναι πως τα μαθήματα έγιναν σε εθελοντικό πλαίσιο και δεν ένιωσα στιγμή δείγμα αχαριστίας από το συγκεκριμένο παιδί. Του αξίζουν τα καλύτερα και θα τα καταφέρει γιατί έχω πίστη στην ψυχική του δύναμη κι ευαισθησία.

2 σχόλια:

  1. Ειρήνη, αυτή η στιγμή, η μαγική στιγμή, που νιώθεις πως πραγματικά επικοινωνείς με έναν άνθρωπο, είναι το μεγαλείο της ανθρώπινης ύπαρξης.
    Πολύ περισσότερο, όταν η σχέση αυτή είναι δάσκαλου - μαθητή.
    Διακρίνω στα λόγια σου επίσης, περίσσεια χαρά από την εθελοντική σου παρουσία στην θέση της Δασκάλας, (μου αρέσει πολύ η λέξη Δάσκαλος - Δασκάλα, γιατί δηλώνει κάτι ξεχωριστό σε ένα παιδί που διακρίνει την διάθεση για διδαχή και όχι την αγγαρεία της μετάδοσης στείρας γνώσης).
    Καλή επιτυχία σας λοιπόν.
    Και πάντα ότι γίνεται από καρδιάς, πιάνει τόπο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η ανάρτησή σου με έκανε να ψάξω λίγο περισσότερο την ετυμολογία της λέξης Διδάσκαλος-Δάσκαλος, που πράγματι είναι πολύ όμορφη και πολύ σοφή, όπως είναι η Ελληνική γλώσσα στο σύνολό της, φυσικά...
    Σε ευχαριστώ, να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Παρακαλείται να σχολιάζετε με ευγένεια, παρρησία και ελληνικούς χαρακτήρες :) Ευχαριστώ!