«Είμαστε μια παρέα που ταξιδεύουμε
και μετράμε τ' άστρα τα αμέτρητα . '
Ώσπου τέλος γλιστράμε σ' άλλον πλανήτη.
Αλήθεια.» *
Αγαπώ τα σχέδια για το κοντινό μέλλον, το πολύ κοντινό. Αγαπώ και τον προγραμματισμό σε πράγματα που θα κάνω άμεσα.
Ένα προγραμματισμένο παιχνίδι μπιτς βόλευ για το απόγευμα δίπλα στη θάλασσα, ένα πρωινό διάβασμα, ένα ολιγόλεπτο απογευματινό τρέξιμο.
Τα ταξίδια είναι καλύτερα να τα οργανώνεις μια βδομάδα πριν κι ας τα έχεις από καιρό στο μυαλό σου (εκτός κι αν θέλεις εισιτήρια σε έκπτωση).
Σχέδια για λίγες μέρες διαφυγής έπλαθα κι εγώ στο μυαλό μου και μάλλον καρποφόρησαν. Τώρα αν όντως είναι διαφυγή του νου αλλά φυλακή για την καρδιά αυτά τα σχέδια δεν ξέρω. Σημασία εξάλλου έχει το παρόν. Ένα παρόν προσαρμογής που εύκολα μεταπλάθει όνειρα, σχέδια, ταξίδια. Επιθυμίες που δεν ξέρω καν αν με εκφράζουν αλλά δεν τις σκαλίζω πολύ. Ανακατεμένα λόγια με σιωπές, αναμνήσεις με ενεστωτικά γεγονότα. Ένα «εγώ» που δεν ξέρει πόσο κοστίζουν οι αποφάσεις αλλά δε διστάζει να πληρώσει.
Να χαμογελάτε!!
*τα διάβασα κάπου στο διαδίκτυο ως λόγια του Ελύτη αλλά επειδή δεν μπόρεσα να βρω άλλες πληροφορίες και να τις διασταυρώσω γι' αυτό δεν αναφέρω το όνομά του κάτω από τους στίχους.