Προσπαθούσα να βρω χρόνο για να κάνω μια ανάρτηση διότι εν μέσω εργασιών και εξεταστικής για το μεταπτυχιακό τα πράγματα ήταν δύσκολα καθώς η έμπνευση κι η όρεξη με είχαν εγκαταλείψει. Έπειτα, αυτά τελείωσαν μα ακόμη προσπαθούσα να γράψω κάτι όμορφο, κάτι που μου δίδαξε το προηγούμενο έτος ή αυτό κατά την είσοδό του.
Ο νέος χρόνος με βρήκε με ανοιχτούς λογαριασμούς με τον προηγούμενο καθώς δε θέλησα να τους κλείσω. Οι φωνές γύρω μου -ίσως και μέσα μου κάποιες στιγμές- φωνάζουν πως πρέπει να κλείσουν. Μα εγώ γνωρίζω καλύτερα. Κι αν το ένστικτό μου αποδεχτεί λαθεμένο τουλάχιστον θα μπορέσω να με κατηγορήσω κι έπειτα να με συγχωρέσω. Έτσι συμβαίνει με τον εαυτό μας, εύκολα του αποσύρουμε τις κατηγορίες μα δε συμβαίνει το ίδιο και με τους γύρω μας! Κι οι φωνές αλλάζουν, διαφοροποιούνται και συχνά διχάζονται. Δεν τις κατακρίνω όμως, αφού ο καθένας συμβουλεύει ανάλογα με τις εμπειρίες και τις πεποιθήσεις του. Το ζήτημα είναι να ακούς, να προβληματίζεσαι, να μεταβάλεσαι όταν χρειαστεί αλλά να μη χάνεις τις δικές σου σταθερές.
Επομένως η φετινή μου ευχή θα είναι να ακολουθούμε το ένστικτό μας που για μένα αποτελεί ένα μείγμα συναισθήματος και λογικής. Το ένστικτο κατά την αντίληψή μου έχει, θέτει και τηρεί τα όρια. Μερικές φορές τα υπερβαίνει μα εύκολα εξισορροπείται.
Αυτή την ευχή μου θα τη συνοδέψω επίσης από ευχές για υγεία κι ευτυχισμένες στιγμές!
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ και ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ
ΥΓ: Οι εκλογές δε θα σχολιαστούν -στην παρούσα ανάρτηση τουλάχιστον-, αν κι έχω κάνει αμέτρητες συζητήσεις με φίλους και συγγενείς όλες αυτές τις μέρες κι έπονται ακόμη περισσότερες. Είναι ένα από τα αγαπημένα θέματα συζήτησης όταν οι συνομιλητές αντιλαμβάνονται τις τυχόν διαφορετικές απόψεις κι εκθέτουν με ευγένεια τις δικές τους. Έτσι κατανοείς τη σκέψη και την οπτική των άλλων, ακόμη κι αν συχνά δε συμφωνείς μα προβληματίζεσαι, κρίνεις κι αναθεωρείς.
Ο νέος χρόνος με βρήκε με ανοιχτούς λογαριασμούς με τον προηγούμενο καθώς δε θέλησα να τους κλείσω. Οι φωνές γύρω μου -ίσως και μέσα μου κάποιες στιγμές- φωνάζουν πως πρέπει να κλείσουν. Μα εγώ γνωρίζω καλύτερα. Κι αν το ένστικτό μου αποδεχτεί λαθεμένο τουλάχιστον θα μπορέσω να με κατηγορήσω κι έπειτα να με συγχωρέσω. Έτσι συμβαίνει με τον εαυτό μας, εύκολα του αποσύρουμε τις κατηγορίες μα δε συμβαίνει το ίδιο και με τους γύρω μας! Κι οι φωνές αλλάζουν, διαφοροποιούνται και συχνά διχάζονται. Δεν τις κατακρίνω όμως, αφού ο καθένας συμβουλεύει ανάλογα με τις εμπειρίες και τις πεποιθήσεις του. Το ζήτημα είναι να ακούς, να προβληματίζεσαι, να μεταβάλεσαι όταν χρειαστεί αλλά να μη χάνεις τις δικές σου σταθερές.
Επομένως η φετινή μου ευχή θα είναι να ακολουθούμε το ένστικτό μας που για μένα αποτελεί ένα μείγμα συναισθήματος και λογικής. Το ένστικτο κατά την αντίληψή μου έχει, θέτει και τηρεί τα όρια. Μερικές φορές τα υπερβαίνει μα εύκολα εξισορροπείται.
Αυτή την ευχή μου θα τη συνοδέψω επίσης από ευχές για υγεία κι ευτυχισμένες στιγμές!
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ και ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ
ΥΓ: Οι εκλογές δε θα σχολιαστούν -στην παρούσα ανάρτηση τουλάχιστον-, αν κι έχω κάνει αμέτρητες συζητήσεις με φίλους και συγγενείς όλες αυτές τις μέρες κι έπονται ακόμη περισσότερες. Είναι ένα από τα αγαπημένα θέματα συζήτησης όταν οι συνομιλητές αντιλαμβάνονται τις τυχόν διαφορετικές απόψεις κι εκθέτουν με ευγένεια τις δικές τους. Έτσι κατανοείς τη σκέψη και την οπτική των άλλων, ακόμη κι αν συχνά δε συμφωνείς μα προβληματίζεσαι, κρίνεις κι αναθεωρείς.