Ανιδιοτελείς Άνθρωποι

«Εσύ δε θα μου πεις ευχαριστώ,

όπως δε λες ευχαριστώ στους χτύπους της καρδιάς σου

που σμιλεύουν το πρόσωπο της ζωής σου.

Όμως εγώ θα σου λέω ευχαριστώ

γιατί γνωρίζω τι σου οφείλω.»

Γ. Ρίτσος

Συναντάω Ανθρώπους. Εκεί που καμιά φορά απελπίζομαι και χάνω την εμπιστοσύνη μου στην ύπαρξη τέτοιων Ανθρώπων, εκείνοι εισέρχονται με καλοσυνάτο θράσος στη ζωή μου. 

Με το μεγαλείο της ψυχής τους φωτίζουν τον δρόμο μου. Είναι συγκινητικό αν σκεφτείς πόση ανιδιοτέλεια ξεχειλίζουν κι έπειτα είναι παρηγορητικό να σκέφτεσαι πως ανάμεσα στο πλήθος «που τους ρημάζει η τρομερή ευκολία»  εκείνοι αποτελούν παραδείγματα για όλους μας.

Εν τέλει, ο εθελοντισμός δεν είναι τι προσφέρεις αλλά τι λαμβάνεις. Κι αλήθεια τα δώρα είναι πολλά κι ανεκτίμητα! Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους Ανθρώπους που οργάνωσαν το συγκεκριμένο εγχείρημα και που είχα την τιμή να μπω στην «οικογένεια» αυτή η οποία μου δίδαξε πολλά περισσότερα από όσα νόμιζα. Επιπλέον νιώθω ειλικρινή θαυμασμό απέναντί τους διότι συνεχίζουν με ταπεινοφροσύνη  τις ποικίλες δράσεις τους δίχως καμία χρηματική ενίσχυση από πολιτικές ή άλλες ομάδες. 

Μόλις διαπίστωσα πως είναι λίγες οι λέξεις για να περιγράψω το φως που αντίκριζα όλη τη χρονιά στο βλέμμα τους και που με γέμιζε με θάρρος κι αλήθεια.