« Ἡ δύναμή σου πέλαγο και ἡ θέλησή μου βράχος »
Δ. Σολωμός

«Δε θα γράφεις, όταν δεν έχεις κέφι χρυσό μου κορίτσι, ούτε όταν δεν έχεις τίποτα να πεις.

Δε θα ήταν καλό να βάλουμε στη ζωή μας καταναγκαστικά έργα, όσο μικρά και να ’ναι.»
Γ. Σεφέρης

Σάββατο 8 Μαρτίου 2014

Αλτ! τίς ει;

«Με της μητρός μου φίλημα, με φούχτα γη της γης μου»
Δ. Σολωμός

Νομίζω πως είναι η πρώτη φορά που ο Δίδυμος θα λείπει τόσο καιρό από το σπίτι αφού η σχολή προτίμησής του ήταν στην πόλη μας, ευτυχώς δηλαδή γιατί είναι δύσκολο να σπουδάζεις δυο παιδιά ταυτόχρονα. Μπορεί να μη θυμάμαι σωστά αλλά είναι τουλάχιστον η πρώτη φορά που εκείνος φεύγει κι εγώ μένω πίσω. Εξάλλου ήμουν εγώ που σπούδαζα σε άλλη πόλη. Τώρα όμως η μάνα Πατρίδα  τον καλεί.
Το σπίτι βρίσκεται την τελευταία βδομάδα μέσα σε μια αναταραχή. Προετοιμασίες και άσκοπες αγορές όπως τις χαρακτηρίζει ο αδερφός αλλά οι γονείς θέλουν να προβλέψουν κάθε ενδεχόμενο. Οι συμβουλές από τις παλιότερες σειρές έρχονται και παίρνουν. Οι γονείς και δη οι μανάδες των παιδιών που έχουν ήδη υπηρετήσει είναι όπως πάντα υπερβολικές. Υπάρχουν διάφορες απόψεις για τον στρατό αλλά όπως και να το κάνεις δεν μπορεί παρά να είναι μια ακόμη εμπειρία. Έπειτα,  βγήκαμε με την παλιοπαρέα μέχρι πρωίας, τσουγκρίσαμε στην υγειά του νέου φαντάρου, είδε γνωστούς, φίλους παππούδες, μαγείρεψε η μαμά τα πιο αγαπημένα φαγητά, κοιτάξαμε τα δρομολόγια τρένων, λεωφορείων και όλων των απαραίτητων μέσων που θα αλλάξει, μετρήσαμε τις αποστάσεις σε χιλιόμετρα κι ώρες, αγοράσαμε τις κατάλληλες κλειδαριές προς αντιμετώπιση κλοπών, άλλαξε κινητή συσκευή για παν ενδεχόμενο και γενικά αφού εφοδιάστηκε με όσα ο ίδιος πιστεύει πως πρέπει να έχει μαζί του κλείνοντας τα αφτιά του στις υπερβολές, όλα φαίνονται να είναι έτοιμα!
Παρ' όλα αυτά έχουμε γελάσει πολύ με τις προετοιμασίες...

Μου φαίνεται περίεργο! Θα μου λείπει.

Η γνώμη μου κάποτε ήταν πως δε θα έπρεπε να παραπονιέται κανείς που πηγαίνει στον στρατό, τώρα όμως βλέποντας από κοντά κι έχοντας διευρύνει γενικώς την οπτική μου θεωρώ ότι είναι ένα διάστημα αδράνειας για τα παιδιά που έχουν όνειρα, θέλουν να εργαστούν, να συνεχίσουν τις σπουδές και τέλοσπαντων να πάνε λίγο παραπάνω. Είναι σαφές πως δεν τίθεται θέμα αγάπης ή αφοσίωσης προς την Πατρίδα καθώς αυτά μπορούν να αποδειχθούν διαφορετικά. Από την άλλη δεν ξέρω αν θα μπορούσε το κενό τους να συμπληρωθεί από εκείνους που είναι μόνιμοι στρατιωτικοί. Προφανώς είναι ένα από τα θέματα όπως κι άλλα τόσα στη χώρα μας που θέλουν εξέταση από την αρχή. Ωστόσο, αν θες να δεις τα θετικά είναι και μια στιγμή «αποτοξίνωσης» από τον έξω κόσμο.

Καλή θητεία λοιπόν και καλές εμπειρίες!!


2 σχόλια:

  1. Χαίρετε, χαίρετε!
    Μέρα της γυναίκας και ... η πιο κατάλληλη ανάρτηση! Οι άντρες στρατό, οι λυσιστράτες έξω! :-)
    Καλή αντοχή, να του πεις.
    Είμαι και παλιότερος εγώ, προσυπογράφω την αρνητική εκδοχή και ζητώ την επιείκειά σας.

    Περιγράφεις θαυμάσια το οικογενειακό-κοινωνικό πλαίσιο της υπερβολής και τον ομφαλοκεντρισμό που μας διακρίνει.

    Πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλή θητεία στον αδερφούλη. Και καλές αντοχές στον ίδιο και στην μαμά, που ελπίζω να μην το έχει πάρει τόσο βαριά. Η δική μου είχε σπαράξει θυμάμαι. Ούτε στον πόλεμο να πήγαινε. :P

    Φιλί τεράστιο, θαλασσάκι μου!! ^_^

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Παρακαλείται να σχολιάζετε με ευγένεια, παρρησία και ελληνικούς χαρακτήρες :) Ευχαριστώ!