«(...)Δεν προσπαθεί να εκφράσει την προσωπικότητα των ποιητών,
μάλλον προσπαθεί να την καταργήσει, όπως έγραφε ο Ελιοτ.
Αλλά κάνοντας αυτό, εκφράζει μιαν άλλη προσωπικότητα
που ανήκει σε όλους.(...)»
Γ. Σεφέρης (για την ποίηση) «Ο Καβάφης του Σεφέρη»
Κι όλοι θα θυμηθούμε την ποίηση στις 21. Όπως «ανεπαισθήτως» θυμηθήκαμε πέρσι τον Καβάφη. Ύστερα ξεχάστηκε καθώς ο νέος χρόνος είναι αφιερωμένος σε άλλον, δεν υπάρχει χώρος.
Δε λέω πως είναι κακό. Όπως κι αν ταξιδεύει η ποίηση, καλό είναι. Έστω κι αν με ένα της φευγαλέο πέρασμα ερεθίσει για λίγο την άμαθη ψυχή μας, καλό θα είναι.
Το κακό είναι που καταφέρνουμε το αιώνιο να το τιμήσουμε πρόσκαιρα κι επιφανειακά στην πρόχειρη εποχή μας. «Μα...», θα λέγαν κάποιοι έτοιμοι για αντιλογίες «...πού καιρός για ποίηση;». Αν της δίναμε μια ευκαιρία, η ίδια θα μας έδινε την πολυπόθητη απάντηση. Δυστυχώς δεν υπάρχει χρόνος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλείται να σχολιάζετε με ευγένεια, παρρησία και ελληνικούς χαρακτήρες :) Ευχαριστώ!