Περάσανε οι μέρες που έλεγες πως δεν είχαν τελειωμό. Ένας χρόνος και κάτι μέρες μάς θυμίζουν τα περασμένα. Τις στιγμές τις ξέγνοιαστες που δυσκόλεψαν το αντίο. Τότε ήλπιζες πως δεν ήταν το ύστατο, τώρα ακόμη δεν αποφάσισες.
Ένας ολόκληρος χρόνος μετά και μέσα στις αλλαγές που έφερε ήταν σα να μη σάρωσε τίποτα. Ανάμεσα στις ώρες που μας παρασύρουν και στη λήθη της κούρασης βρίσκεται κάποτε μια χαραμάδα φωτός από το παρελθόν που μας ταξιδεύει στα περασμένα. Δεν είναι δύσκολο να τη βρεις καθώς οι πειρασμοί που θυμίζουν τις στιγμές που έχουν παρέλθει είναι πολλοί.
Οπότε μόλις ο χρόνος συμπληρώθηκε, η αίσθηση που έφερε ήταν σα να μην πέρασε στιγμή. Ίσως η άρνηση της προσαρμογής και της συνειδητοποίησης να αποτελεί ένα είδος άμυνας απέναντι στην ψυχρή λογική της πλειοψηφίας του κόσμου. Κι από την άλλη, ίσως να έχουμε την ανάγκη να θεωρούμε κάποια πράγματα προσωρινά με την ελπίδα να αποτινάξουμε τη μονιμότητά που δε μας ταιριάζει αλλά τουλάχιστον μας συντηρεί.
Περίεργα τα θέλω των ανθρώπων, κυρίως όταν αυτά συναντάνε τα πρέπει που οι ίδιοι έχουν θέσει. Κάπως έτσι είναι μπερδεμένα και τα δικά μου. Ένα χρόνο μετά. Τον χρόνο που νόμιζα πως θα με βοηθούσε να δω ξεκάθαρα τις επιθυμίες. Μα αυτό που στ' αλήθεια έψαχνα ήταν ένας δρόμος που θα με οδηγούσε σε αυτές αφού εν τέλει τις ήξερα από την αρχή. Τώρα πια δεν ξέρω πόσο διαβατός είναι ο δρόμος εκείνος.
Δώδεκα μήνες μετά κι όλοι όσοι ζητούσαν να δούμε τον κόσμο λίγο πιο ρεαλιστικά φαίνεται να έχουν προβάδισμα. Δυστυχώς οι συγκυρίες δε μας αφήνουν το περιθώριο να εξασκήσουμε τα όνειρά μας. Μα εγώ ακόμη δυσκολεύομαι να τα τετραγωνίσω. Η σκέψη πως αν τα προσάρμοζα στις συνθήκες ίσως να μην τα έχανα παντελώς, με κυριεύει τελευταία μαζί με τον φόβο του αποπροσανατολισμού.
Γρηγορα που φεύγει ο καιρός!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλη μας εβδομαδα :)
ναι ο ύπουλος ;)
ΔιαγραφήΚαλό απόγευμα!!
Αλς,
ΑπάντησηΔιαγραφήτρίτη μέρα σήμερα, που διαβάζω και ξαναδιαβάζω το κείμενό σου.
Είμαι σίγουρος, πως όσοι σε γνωρίζουν, έχουν καλύτερη εικόνα για τι θέμα που σε έχει επηρεάσει τόσο πολύ.
Παρ' όλα αυτά, έχει μια δυναμική αυτή η ανάρτηση που με ιντριγκάρει να αναζητήσω βαθύτερα κάθε σου πρόταση.
Έκανα μια αναδρομή στις περσινές σου αναρτήσεις δεν βρήκα κάτι που θα μπορούσα να το συνδέσω.
Ίσως να μη έχω καθαρό μυαλό. Ίσως να βρίσκομαι μακριά από τις δικές σου ανησυχίες.
Λες "Περίεργα τα θέλω των ανθρώπων, κυρίως όταν αυτά συναντάνε τα πρέπει που οι ίδιοι έχουν θέσει."
και παρακάτω "Τον χρόνο που νόμιζα πως θα με βοηθούσε να δω ξεκάθαρα τις επιθυμίες. Μα αυτό που στ' αλήθεια έψαχνα ήταν ένας δρόμος που θα με οδηγούσε σε αυτές αφού εν τέλει τις ήξερα από την αρχή."
Και κλείνεις "Δώδεκα μήνες μετά κι όλοι όσοι ζητούσαν να δούμε τον κόσμο λίγο πιο ρεαλιστικά φαίνεται να έχουν προβάδισμα. Δυστυχώς οι συγκυρίες δε μας αφήνουν το περιθώριο να εξασκήσουμε τα όνειρά μας. Μα εγώ ακόμη δυσκολεύομαι να τα τετραγωνίσω. Η σκέψη πως αν τα προσάρμοζα στις συνθήκες ίσως να μην τα έχανα παντελώς, με κυριεύει τελευταία μαζί με τον φόβο του αποπροσανατολισμού."
Όλες αυτές οι προτάσεις, χρειάζονται συνεδρίες και συνεδρίες για να προσπαθήσουμε να βρούμε απαντήσεις.
Την μόνη απάντηση που μπορώ να σου δώσω, - από διαίσθηση και μόνο - πως βρίσκεσαι σε καλό δρόμο.
Όταν θέτει κανείς τόσο σημαντικά ερωτήματα, είναι σίγουρο πως θα βρει απαντήσεις.
Σε αυτή την ζωή, σωστό - λάθος, δεν υπάρχει.
Υπάρχει μόνο η ζωή.
Ζήσε και απόλαυσέ την με όλα τα ερωτηματικά της.
Πολύ σε χαίρομαι!!!
Καλέ μου Βαγγέλη,
ΔιαγραφήΔεν είναι δα και κανένα πρόβλημα παγκόσμιας σημασίας αυτό που με απασχολεί αλλά για μένα μοιάζει τεράστιο.
Είναι ένας χρόνος από το τέλος των σπουδών μου και το επόμενο βήμα το σκέφτομαι συνεχώς καθημερινά όλες αυτές τις μέρες που πέρασαν. Το βήμα που ή θα με απομακρύνει ή θα με φέρει πιο κοντά στα όνειρά μου. Μόνο που αντιλαμβάνομαι πια πως χρειάζονται κάποιες εκπτώσεις. Θυσιάζεις κάτι για να μη θυσιάσεις τα πάντα. Μεγάλη κουβέντα που έχω κάνει με τους κοντινούς μου και πιο πολύ με μένα αλλά δε με βγάζει πουθενά ακόμη..
Να ' σαι καλά που προβληματίζεσαι μαζί μου!
οτι κι αν σε προβληματιζει ξερω θα το επιλύσεις ή θα το τσακίσεις....
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλα να εισαι, κρίμα ο καιρος παιρναει πολυ γρηγορα.... ενας χρόνος ειναι τελικα χρόνος ε;;
Δεν ξέρω τι σε προβληματίζει, μα εύχομαι να τα φέρει έτσι η ζωή, που οι επιλογές σου θα σε οδηγήσουν στο πεπρωμένο σου. Εκεί που θα πρέπει να βρίσκεσαι και Θα είσαι ευτυχισμένη!
ΑπάντησηΔιαγραφή