« Ἡ δύναμή σου πέλαγο και ἡ θέλησή μου βράχος »
Δ. Σολωμός

«Δε θα γράφεις, όταν δεν έχεις κέφι χρυσό μου κορίτσι, ούτε όταν δεν έχεις τίποτα να πεις.

Δε θα ήταν καλό να βάλουμε στη ζωή μας καταναγκαστικά έργα, όσο μικρά και να ’ναι.»
Γ. Σεφέρης

Παρασκευή 18 Απριλίου 2014

Δείξον ημίν και την ένδοξον σου ανάστασιν

«Κει στο πλάγι δαγκάναν οι οχτροί σου τα χείλη…
Δολερά ξεσηκώσανε τ’ άγνωμα πλήθη 
κι όσο ο γήλιος να πέσει και νά ’ρθει το δείλι,
το σταυρό σου καρφώσαν κι οχτροί σου κι οι φίλοι»
Κ. Βάρναλης
Οι δύο λαμπάδες που έφτιαξαν και μου δώρισαν
οι υπεύθυνοι από τα δύο εθελοντικά
προγράμματα που συμμετέχω.
Συγκίνηση κι ευγνωμοσύνη.

Τη χθεσινοβραδινή λειτουργία της Σταύρωσης, αν και μεγάλη σε έκταση, τη θεωρώ μία από τις καλύτερες στιγμές του εκκλησιασμού. Η τρεμάμενη από συγκίνηση φωνή του ιερέα μας που έχω συνδέσει από μικρή στο μυαλό μου με τη στιγμή της περιφοράς του Σταυρού, η ανατριχιαστική ηχώ από τους χτύπους στο μάρμαρο ως αναπαράσταση των καρφιών που κάρφωσαν στον Ιησού, η όλη ατμόσφαιρα, τα φώτα που σβήνουν, κάτι λιγοστά κεριά, η σιωπή, η συγκίνηση και τα όμορφα ποιητικά λόγια που ακούγονται κάνουν εκείνες τις στιγμές μοναδικές. Νομίζω πως αξίζει έστω και μία φορά να παραβρεθεί κάποιος τη Μεγάλη Πέμπτη στην εκκλησία, ίσως όχι από την αρχή, ίσως όχι μέχρι το τέλος αλλά τουλάχιστον όταν "βγαίνει" η Σταύρωση.

Για να είμαι ειλικρινής φέτος έτυχε να διαβάσω τα ακριβή λόγια που λέγονται κατά την περιφορά του Σταυρού και θαύμασα την ποιητικότητά τους. Σας τα παραθέτω με ευχές για καλή Ανάσταση, καλό Πάσχα σε εσάς και τους αγαπημένους σας, με φώτιση και υγεία, με πρόοδο και λίγη παραπάνω κριτική σκέψη για όσα συμβαίνουν σε εμάς και τους γύρω μας.

«Σήμερον κρεμᾶται ἐπὶ ξύλου ὁ ἐν ὕδασι τὴν γῆν κρεμάσας
Στέφανον ἐξ ἀκανθῶν περιτίθεται ὁ τῶν ἀγγέλων Βασιλεύς.
Ψευδῆ πορφύραν περιβάλλεται ὁ περιβάλλων τὸν οὐρανὸν ἐν Νεφέλαις.
Ῥάπισμα κατεδέξατο ὁ ἐν Ἰορδάνῃ ἐλευθερώσας τὸν Ἀδάμ.
Ἥλοις προσηλώθη ὁ Νυμφίος τῆς Ἐκκλησίας.
Λόγχῃ ἐκεντήθη ὁ Υἱὸς τῆς Παρθένου.
Προσκυνοῦμεν σου τὰ πάθη, Χριστέ.
Δεῖξον ἡμῖν καὶ τὴν ἔνδοξόν σου ἀνάστασιν».


6 σχόλια:

  1. Ανεκτίμητη αυτή η κατανυκτική ατμόσφαιρα, που σε γεμίζει τόση γαλήνη. Η αλήθεια είναι πως έχω χρόνια να πάω. Η μαμά μου ήταν αυτή που μας παρακινούσε να πάμε όσο ήμασταν μικρά, αλλά μετά έπιασε δουλειά και δεν μπορούσε να πάει. Και κοντά σ' αυτή, δεν πηγαίναμε κι εμείς, γιατί κανένας άλλος δεν ήταν πρόθυμος να πάει. Ε, τώρα που έφυγα και φοιτήτρια, δεν πηγαίνω γιατί πέφτω πάνω σε κουτσομπόληδες, που μόνο την ανακρισολάμπα δεν βγάζουν απ' την τσάντα τους. Χώρια που κάθεσαι ωραία ωραία στην γωνίτσα σου και σε καρφώνουν όλη την ώρα. Δεν τα μπορώ εγώ αυτά! :P

    Καλή Ανάσταση & Καλό Πάσχα σου εύχομαι, Ειρηνάκι μου. Να περάσετε καλά κι ευλογημένα με τους δικούς σου ανθρώπους και όσους αγαπάς, με υγεία και πολλή αγάπη. Μάκια πολλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να πηγαίνεις .. Μια φορά τον χρόνο είναι :P

      Χριστός Ανέστη καλό μου, εύχομαι να πέρασες όμορφα :*

      Διαγραφή
  2. Ακόμα και πέρα από τη θρησκευτική συνείδηση του καθενός, υπάρχουν στιγμές κατανυκτικές, προσκλήσεις ενδοσκόπησης και ..εξημέρωσης. Στη Ζάκυνθο, η λιτανεία του εσταυρωμένου, παλιά μέσα στην απόλυτη σιωπή, στο μαύρο, σ'αυτό που ορίζει το πένθος, καταλήγει στη μεγάλη πλατεία του Σολωμού, όπου ακούγεται από τη μπάντα το γνωστό στους ζακυνθινούς "κομμάτι". Συγκλονιστική εμπειρία των εφηβικών χρόνων, όταν πήγαινα Πάσχα στο νησί, που αντιστέκεται ακόμα με τη δύναμή της τής υποβολής, εν μέσω θορύβου και πλήθους τουριστών και περαστικών που τελούν εν αγνοία και πολλές φορές εν αδιαφορία.

    Πρόχειρα βρίσκω στο Youtube ένα δείγμα της στιγμής:https://www.youtube.com/watch?v=UktOsvpKsLo Μπορείς να το δεις και να το ακούσεις μένοντας "εσύ κι αυτό";

    Πολλά φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εντάξει Διονύση μου, τα κατάφερες να μας κάνεις να ζηλέψουμε το αγαπημένο μου νησί σου!

    Πραγματικά ανατριχιαστική η μουσική που συνοδεύει την αποκαθήλωση! Όσο για την πρώτη σου πρόταση δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω απόλυτα, αρκεί όντως αυτές οι στιγμές να συνοδεύονται από μια κατάδυση προς την ψυχή μας, έστω για λίγο!

    Σε φιλώ! Χριστός ανέστη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ειρήνη, χρόνια πολλά και Χριστός Ανέστη.
    Παρακινούμενος από το σχόλιο του αγαπημένου μου δασκάλου, πήρα την πρωτοβουλία να σου στείλω το επόμενο βιβλίο που είχε σειρά απελευθέρωσης. Πρόκειται για την ποιητική συλλογή "Οι γάμοι του ουρανού και της κόλασης" του William Blake.Με την συμβολή του εξαιρετικού μεταφραστή - ποιητή, Χάρη Βλαβιανού, Οι γάμοι του Ουρανού και της Κόλασης θα σε μαγέψουν. Περιμένω να μου στείλεις την διεύθυνση που θα ήθελες να το παραλάβεις. Είναι και αυτός ένας πιο ασφαλής τρόπος απελευθέρωσης ενός βιβλίου. Αρκεί να έχει συνέχεια...
    Καλό σαββατοκύριακο να ευχηθώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αληθώς Ανέστη!! Eίναι πολύ συγκινητική η κίνησή σου.. Ευχαριστώ!
      Έχω απαντήσει στο μπλογκ σου...

      Διαγραφή

Παρακαλείται να σχολιάζετε με ευγένεια, παρρησία και ελληνικούς χαρακτήρες :) Ευχαριστώ!