« Ἡ δύναμή σου πέλαγο και ἡ θέλησή μου βράχος »
Δ. Σολωμός

«Δε θα γράφεις, όταν δεν έχεις κέφι χρυσό μου κορίτσι, ούτε όταν δεν έχεις τίποτα να πεις.

Δε θα ήταν καλό να βάλουμε στη ζωή μας καταναγκαστικά έργα, όσο μικρά και να ’ναι.»
Γ. Σεφέρης

Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2013

Η παιδεία που μας παιδεύει

«Εμπρός λοιπόν
Από σένα η άνοιξη εξαρτάται. Τάχυνε την αστραπή
Πιάσε το ΠΡΕΠΕΙ από το ιώτα και γδάρε το ίσαμε το πι.»
Οδ. Ελύτης




Σε βωμό θυσιών των πιο μεγάλων μας ονείρων έχει μετατραπεί το εκπαιδευτικό σύστημα σε αυτή τη χώρα. Η έκφραση αλληλεγγύης προς συγκεκριμένη ομάδα παραμερίζει κάθε άλλο δικαίωμα κι αν τύχει να αναρωτηθείς γιατί κανείς δεν υπερασπίζεται τις δικές σου επιθυμίες είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα κατηγορηθείς για απεργοσπάστης στην καλύτερη, για Χρυσαυγίτης στη χειρότερη.

Θα έπρεπε να είναι αυτονόητο πως οι ακραίες απόψεις οδηγούν σε ακραίες κινήσεις και εκείνες καταλήγουν σε αδιέξοδο. Ίσως να μην το αντιλαμβανόμαστε αυτό διότι ευθύνεται η άγνοια περί Ιστορίας που διακατέχει το μεγαλύτερο μέρος του λαού. Κάνοντας μια παρέκβαση θα έλεγα πως η σχολική ιστορία μάς διδάσκει τις ηρωικές και ένδοξες μάχες του '21 μα ποτέ δε μας έφτανε ο χρόνος για τις αντιηρωικές και ξεδιάντροπες καταλήξεις του εμφυλίου. Εύλογα κάποιος θα αναρωτηθεί τι θα μας προσέφερε λίγη ακόμη παπαγαλία, γνωρίζοντας ταυτόχρονα την προκατάληψη που παράλογα επικρατεί στη χώρα μας, εις βάρος των ανθρωπιστικών σπουδών . Αν το σκεφτούμε λίγο πιο ψύχραιμα εύκολα κατανοούμε πως αν αλλάξει το όλο σκεπτικό στη διδασκαλία κυρίως των θεωρητικών μαθημάτων θα μπορέσουμε εν τέλει να χρησιμοποιήσουμε δεόντως το παρελθόν, ως παράδειγμα λοιπόν, και παράλληλα σε μεγάλο βαθμό να αναπτύσσουμε την κριτική σκέψη και να τη χρησιμοποιούμε καταλλήλως στην καθημερινότητά μας.

Σε αυτό το σημείο δεν μπορώ να παραλείψω την εντύπωση που μου έκανε η σημερινή κίνηση ενός καθηγητή που εισέπραξε συγχαρητήρια από το φοιτητικό κοινό μα και αρνητικές κριτικές από τους ορμητικούς επαναστάτες. Αποφάσισε να μην απεργήσει και είχε το θράσος να το δηλώσει! Ανάμεσα στα άλλα αναφέρει πως το να καταστρέψει την εξεταστική δεν αποτελεί το μόνο μέσο αντίδρασης κατά των απολυταρχικών αποφάσεων. Ασύλληπτο! Διότι η λογική της σημερινής κοινωνίας που ο πολιτισμός και η αλληλεγγύη ξεχειλίζουν, υπαγορεύει ότι είναι αδιανόητο ως και εξωφρενικό κάποιος εκπαιδευτικός να ενδιαφερθεί και για τους φοιτητές του και τις οικογένειες αυτών! Μου είναι αδύνατον να σκεφτώ μια λέξη που να εκφράζει τον θαυμασμό μου για αυτή του την κίνηση που ίσως να μη μοιάζει σημαντική στους πολλούς όμως εγώ που βρίσκομαι μέσα στον χορό, συγκινούμαι από αυτή την κίνηση κι ας μην πρόκειται για δικό μου μάθημα.

Μέσα σε αυτό το κλίμα της βεβιασμένης κατάκρισης, αναρωτιέμαι αν υπάρχει κάποια ελπίδα να επιτευχθεί πρόοδος. Σε μια χώρα που άπαξ και δηλώσεις ότι αγαπάς την πατρίδα σου σημαίνει πως εντάσσεσαι απροκάλυπτα με τη μεριά της χρυσής αυγής και αποκτάς τη φήμη του ρατσιστή και του φασίστα ενώ αν εντοπίσεις και αντιδράσεις απέναντι στα κακώς κείμενα χαρακτηρίζεσαι επαναστάτης και περνάς στην όχθη μιας κάποιας αριστεράς. Διότι ως γνωστόν είναι εξωλογικό να κρίνει κανείς μόνος του, ερήμην κομματικής ιδεολογίας, τα καλά και τα κακά της κοινωνίας.
Είναι θλιβερό που το σύνολο των νέων της δικής μου ηλικίας δεν εκφράζεται από τους εκπροσώπους μας μα είναι ακόμη θλιβερότερο που ανάμεσά μας υπάρχουν κι εκείνοι που επιλέγουν ακραίες θέσεις τους οποίους εντάσσω στην ίδια απαξιωτική μοίρα με όσους παρακινούνται στο να ακολουθήσουν μια ιδέα ανάλογα με το «βόλεμα» που τους τάζουν.

Φαύλος κύκλος; σαν αυτόν για τον οποίο κάνουν λόγο οι δημοσιογράφοι χρησιμοποιώντας επιτηδευμένα βαρύγδουπες λέξεις για να έρθουν ένα βήμα πιο κοντά στην κινδυνολογία;
Ή απλώς μια ύφεση (λέξη που χρησιμοποιείται από τους σημερινούς ρήτορες με αρμόζον ύφος!) που υπόσχεται ένα καλύτερο μέλλον;
΄Όπως κι αν είναι ή φαίνονται τα πράγματα η ευθύνη των πράξεών μας δε θα έπρεπε να μας φοβίζει.

Παρ' όλα αυτά οι άνθρωποι έχουν ήδη σχηματίσει μια παράδοξη εικόνα για όσους μιλούν ακόμη για τα όνειρά τους, για εκείνους που σχεδιάζουν το μέλλον πασαλειμμένοι με χρώματα. Οι γύρω μας είναι απογοητευμένοι και συχνά δε συγχωρούν τη χαρά των άλλων. Εν τέλει, αυτό θεωρώ πως είναι το πιο απελπιστικό μέσα σε αυτή την ηθική κρίση που βιώνουμε, το να μην μπορείς δηλαδή να συζητήσεις για τους στόχους που θα ήθελες να θέσεις, για τις ελπίδες και τα όνειρά σου, φοβούμενος μήπως οι άλλοι σου τα μολύνουν με την απαισιοδοξία τους.

Καταληκτικά, νιώθω πως πάντα θα καταλήγω στο ίδιο κοινότοπο συμπέρασμα: Όλα είναι θέμα Παιδείας. Παιδεία που καλλιεργείται μέσω της εκπαίδευσης, των θεσμών, της οικογένειας, των προτύπων, της προσωπικής μας προσπάθειας. Οπότε υποθέτω, πως αυτή είναι μια καλή αφετηρία για όσους επιδιώκουν μια κάποια ανάπτυξη όχι απλά της χώρας αλλά του έθνους.




"Maybe we'll turn it all around
'Cause it's not too late
It's never too late"


8 σχόλια:

  1. εχουμε πολυ δρόμο ακομα για να αποκτησουμε παιδεια.....
    μας κανανε τα πολιτικά κόμματα κομμάτια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι αλλά ας μην αποποιούμαστε και τις δικές μας ευθύνες! Η αυτογνωσία και αυτοκριτική είναι μέρος της παιδείας..
      καλό βράδυ!

      Διαγραφή
  2. Ρηνιώ, επικροτώ κι εγώ τη στάση του εν λόγω καθηγητή. Είναι παράδειγμα προς μίμηση κυρίως επειδή γνωρίζω από πρώτο χέρι πως πολλοί εκπαιδευτικοί απεργούν είτε επειδή απεργούν οι συνάδελφοι, είτε επειδή ζουν με τον τρόμο των επιπτώσεων και του λιντσαρίσματος από συγκεκριμένη μερίδα φοιτητών. Είναι σπάνιο στις μέρες μας εκπαιδευτικός να δηλώνει τους λόγους για τους οποίους απεργεί ή δεν συμμετέχει σε μια απεργία - τον τιμά η πράξη του κι ακόμη περισσότερο τον τιμούν τα λόγια του!

    Όσο για το τσουβάλιασμα είτε στη μια πλευρά είτε στην αντίπερα όχθη, είμαι απογοητευμένη! Δεν μου αρέσουν τα στεγανά, οι παρωπίδες και οι ταμπελίτσες. Πότε θα τα αποβάλλουμε;

    Φιλικούς χαιρετισμούς από Μελβούρνη
    (Κι ευχαριστώ που περνάς, έχω σύνδεση μόνο τα Σαβ/κα κι αυτό αν..)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγριμάκι να ξέρεις ότι είσαι καλό πρότυπο φοιτητών, νέων πολιτών. Τόση ενέργεια και τόσες δράσεις με πολύ κόπο και λίγη βοήθεια.
      Να παραδειγματιζόμαστε και μεις στην Πατρίδα, να παραδειγματίζονται και όσοι πήραν τον "στραβό" τον δρόμο.

      Σε φιλώ και σε υποστηρίζω!

      Διαγραφή
    2. Αλς μου, νομίζω τα παραλές.. :) Εγώ από την Πατρίδα τις κουβαλώ φρέσκες-φρέσκες τις ιδέες. Μη νομίζεις ότι έχουν τίποτα να μας ζηλέψουν στο εξωτερικό! Δεν υπάρχει μέτρο σύγκρισης - το άσχημο είναι όταν νομίζουμε ότι υπάρχει.

      Σε φιλώ κι εγώ και σ'ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια :)
      Καλή Πατρίδα!

      Διαγραφή
    3. Δεν αντιλέγω πως είμαστε από μόνοι μας ικανοί να πορευτούμε απλώς δεν το θέλουμε και η σύγκριση με το "εξω" που μας είναι άγνωστο και υποθετικά καλύτερο, είναι αναπόφευκτη!

      Καλή Πατρίδα κορίτσι!!!!

      Διαγραφή
  3. θέλω να πιστεύω πως υπάρχει ελπίδα..
    πως αλήθεια μπορούμε..
    σε φιλώ θαλασσένια μου Αλς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εσένα σε έχω χάσει λίγο. Χαίρομαι που σε "βλέπω":P

      ελπίδα υπάρχει πάντα, καλοθελητές δεν υπάρχουν προς το παρόν..

      Διαγραφή

Παρακαλείται να σχολιάζετε με ευγένεια, παρρησία και ελληνικούς χαρακτήρες :) Ευχαριστώ!