«Δε θα γράφεις, όταν δεν έχεις κέφι χρυσό μου κορίτσι, ούτε όταν δεν έχεις τίποτα να πεις. Δε θα ήταν καλό να βάλουμε στη ζωή μας καταναγκαστικά έργα, όσο μικρά και να ’ναι.» Γ. Σεφέρης
Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου 2014
Αλλιώτικη βροχή
«Σβήνοντας ένα κομμάτι από το παρελθόν είναι σαν να σβήνεις
και ένα αντίστοιχο κομμάτι από το μέλλον.»
Γ. Σεφέρης
Βρέχει. Ένα φθινόπωρο φερμένο από αλλού τ΄ αποψινό. Μυρωδιές φλαμουριάς και κρότοι βροχής κρυστάλλινοι. Ανήσυχοι κι άτακτοι επισκέπτες οι μνήμες μα καθάριες. Της «Αλεξάνδρειας» οι νύχτες μαγικές, απολύτως ποιητικές. Δεν έχουν τέλος οι απολογισμοί και τα ζύγια. Στιγμές μυθοποιημένες. Αφανείς αρωγοί οι εμπειρίες κάθε επιλογής σου. Βρέχει. Κι είναι οι θύμισες λύτρωση, δείχνοντας την Οδό του Ονείρου.
Γλυκοπαραμυθένια ήταν τα λόγια σου βέβαια διαισθάνθηκα και μια εσάνς μελαγχολίας, αλλά φταίει και το φθινόπωρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓλυκό φιλί! :)
Πολύ ωραια αναρτηση , σαν το τραγουδι του Θαλασσινου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Σαββατοκύριακο!
Φιλιά
Πόσο αγαπώ τη βροχή....! ακόμη κι όταν γίνομαι παπί δεν με πειράζει!!
ΑπάντησηΔιαγραφή